مادرم رفت ....

سلام

هفته سیاهی رو پشت سر گذاشتم. شنبه گذشته مادرم با ایست قلبی رفت ....

الان یهو یادم به وبلاگم افتاد....سیاه ترین هفته عمرم بود....سیاه ترین شنبه عمرم بود....

تا عمر دارم یاد نمیبرم شبی که داشت به صبح شنبه میرسید رو...اون شب من تماما بیدار بودم و تمام شب داشتم به این فکر می کردم که اگر مادرم بره راحت میشه و راحت میشیم....من نمیدونم جریان چی بود...ایا من تا این حد انسانیتم رو از دست دادم و شیطان صفت شدم؟؟؟ ایا فرشته مرگ بر من مستولی شده بود و به ذهنم سوار شده بود و این افکار رو در ذهن من زنده می کرد و شعله ورتر می کرد؟؟؟؟ کاش دومی باشه ...کاش شیطان نشده باشم...

.

7 صبح براش اب بردم و دیدم شکمش خیز کرده ولی بازم انگار نه انگار... هیچ کاری نکردم...اماده شدم و رفتم سرکار. به همین راحتی و به همین ریلکسی....نه، افکار منفی شبش  کار فرشته مرگ نبوده! این خوده من بودم که رفتم سره کار بی اینکه حتی به مادرم بگم که بزار بالا سرت دکتر بیارم.

.

بزرگه یک ربع به نه باهاش خدافظی کرده و بهش گفته میره دکتر بیاره ولی مادرم جواب داده که نه ! دکتر رو اگر تا عصر خوب نشدم بیارید. بزرگه هم اصراری نکرده!! رفته یک ساعت بعد برگرده ولی تا 11و نیم طولش داده ... بعد که برگشته خونه با جسد مادرم وسط اشپزخونه مواجه شده.

.

وسطی ساعت نه با مادرم صحبت کرده تلفنی...مادرم با ناله گفته حالش بهتره...اخرین مکالمه مادرم در این دنیا

.

من مقصرم در مرگ مادرم. من دیدم حالش بده و سعی نکردم نجاتش بدم. هیچ سعیی نکردم! هیچی. انگار دستمو گذاشتم رو دستم تا بمیره

کاش سعیمو میکردم و میرفت...

.

طرفای 12 و ده دقیقه شنبه 25 دی ماه 1400 بود که با ناباوری وایساده بودم بالا سره پیکر بی جان مادرم ...مادری که شب قبل چند بار گفتم کاش بره و راحت شه و راحت شیم...من تا این حد نامردم....تا این حد سنگدل و تا این حد شیطان....