پاییز 99

امروز اولین روز پاییز 99 هست

نصف سال در کمال ناباوری گذشت و نصف دیگش مونده! کلا یه جوری شده احساسات و زندگیم. همچنان احساسم اینه که این اون چیزی نیس که من میخام و یه چیزایی سرجاش نیست و نباید اینجوری باشه و ووو و البته همزمان خدامو شکر میکنم که بلای خاصی به سرم نازل نشده و حداقل از دور یه زندگی نرمال دارم و سالمم و دور و بریهامم سالمن! شکر!

.

چند ماهی هست که دوره م شده سه هفته ای! نمیدونم چرا. از تغییر سبک زندگیم (خورد و خوراکم که زیاد شده  و زودتر اومدنم به خونه برا ظهرها و ...) هست یا چی نمیدونم ولی یکم نگرانم کرده!

.

همچنان کارها زیاده و سرم شلوغه و دارم میدوئم! برا قضیه استخدامم یکم نگرانم البته دلم روشنه ولی خب همیشه داستان یه دقیقه مونده به اخرش ممکنه کلا عوض شه و یه جور دیگه تموم شه!

.

بالتازار به شوخی یا جدی هفته قبل گف من اینجا زیر بار درس خفه میشم بیا کمک. گفتم باشه من در خدمتم. حالا امروز میخام بهش دوباره جدیتر بگم! خاهر بزرگه میگه کرونا بازاره و برات سخت میشه مثلا دو هفته یه بار بخای بری و بیای. ولی من دوس دارم انجامش بدم. البته اگه بالتازار جدی بوده باشه صحبتش.

.

دلم یه سری کارا میخواد...مثلا رمان خوندن...رمانه خوب...جلو پنجره لم دادن و چای خوردن تو یه خونه تر و تمیس و جم و جور که به سلیقه خودم چیده شده باشه (باورت میشه برام ارزو شده؟!! یه ارزو که از دوران بچگی ینی 4-5 سالگی داشتم) احساس می کنم اگه اینجور پیش بره قرار نیس هیچ وخت بهش برسم! ولش گریم میگیره الان!

.

فک کنم من عادمه زندگیه تنهاییم...خیلی تنهاییی... برا همین الان یه حسه سردرگمی دارم و هی فک میکنم این اونی نیس که باید باشه!

.

تو بورس سرمایه گذاری کرده بودم و تقریبا داراییم 4-5 برابر شده بود و باید در اوج خدافظی می کردم که نکردم و الان جلو چشمم همه اونچه سود کرده بودم از دس رف! اصله پولمو نجات دادما و یکمم سود برام مونده ولی خیلی پشیمونم. اگه تیر ماه میکشیدم بیرون الان میتونستم یه زمنیه پرت تو یه گوشه ای از شهر بخرم حداقل و بندازم باشه برا روزه مبادام. به من نیومده کلا انگار سود کردن از زندگی!

.

خیلی ناله کردم نه؟! حالم نالس خب! و فکر میکنم حاله خیلیا اینه.....

.

خداجون برا داده و ندادت شکر.... یه سرانجام خوبی برامون بنویس دستت طلا!