دریدگی!

سلام :)

دیروز یه جلسه ای بود که رییس دانشکده هم حضور داشت. اغا این همکاره همتای من که از روز اولی که اومده بهش پست دادن یکککککک دریدگی از خودش نشون میداد. میپرید وسط حرفای رییس اصن نمیذاشت حرف بزنه! مخحاطبش مدیران ارشد دانشکده بودن و قشنگ براشون تعیین تکلیف میکرد که فلان کارو بکنید بهمان کار رو بکنید. یکمم قلمبه سلمبه حرف میزد که اونا نفهمن و اونام تند تند داشتن یادداشت میکردن حرفای اینه یعنی هاااا یکی مث من برا دانشگاه های با کلاس خوبه! جاهایی مث تهران و اهواز و شیراز....اینجا باس دریده بود مث خودشون... من اصن نمیتونم اونطور باشم دیگه دسته خودم نیس...ولی همین برا این محیط خوبه...همین دریدگی

.

تازگیا یه صفحه تو اینستا پیدا کردم و هر شب فیلم میبینم. دیشب دوباره یکشنبه غم انگیز رو دیدم...پریشب چارراه استانبول و .... ولی کلا گوشی و فضای مجازی خستم میکنه...از نظر جسمی...اون دو هفته ای که نت قطع بود خیلی حالم بهتر بود چون کمتر سرم تو گوشی بود. باید کمترش کنم.

.

یکم ناامیدم این روزا ولی باس خودمو جم و جور کنم. ناامید از همه چیز و همه کس. دل و دماغ ندارم زیاد. میدونی چیه؟ رضایت ندارم از شرایطم و زندگیم. وقتی بیشتر فک میکنم میبینم از شرایط شغلیم راضی نیستم...رضایت از شغل خیلی مهمه...خیلی ... 

.

برم برسم به کارو بارم... امروز صبح هنو گرگ و میش بود که از خونه زدیم بیرون. خوبه صبح ها زود بیرون زدن از خونه. آژیر (گربه جدید محله) رو ندیدم ولی...خب گربه ها ساعت مچی دستشونه و آن تایمن.

.

می خواستم یه دوره شکر گزاری شرو کنم و کتابشم خریدم...ینی مجبور شدم بخرم. از یه خانومی که کتاب برا فروش میاره خریدم. ولی هنو شروع نکردم. گفتم که! دل و دماغ ندارم

.

شماها چه میکنین؟ احوالاتتون خوبه؟