مینویسم که بماند به یادگار :)

سلام

خوبین خوشین سلامتین؟

یه چیو میدونین؟ هیشکیه هیشکیه هیشکی نمیتونه حاله ما رو بهتر کنه ... هیچکی... این کار فغط از دسته خودمون برمیاد و بس!

.

افرین ازم خبره خوب خواسته بود! خبر خب اینکه بعد یک هفته خونه دل خوردن و به کس و ناکس رو انداختن بالاخره موفق شدم رشتمو تو فراخوان وارد کنم! وقتی امضای نامه رو از  رییس گرفتم اخره وقته روز دوشمبه بود! بزرگه اومد سراغم و رفتیم خونه و وسایلمو ورداشتوندم و سوار اتوبوس شدم و پیش بسوی تبریز! قرار بود یه گوشی بخرم و شبش را بیوفتم تهران . بلیطه اتوبوسم اینترنتی خریدم! رفتم تبریز و سریع از چنتا مغازه قیمت گرفتم و اونجایی که ارزون تر میداد رو انتخاب و گوشیمو خریدم! ساعت نه شب بود که رفتم سمت ترمینال و ده و نیم حرکتم بود! (گوشیم از دو  روز قبلش دیه شارژ نمیشد و به گوشی احتیاج داشتم فرداش)

.

دیه صب زود رسیدم تهران و صبونه نخورده رفتم سمته وزارت و کارشناسه محترم همون اول پاچمو گرفت ول نکرد! گفدش نمیشه و مجوز کمه و رشته تو رو اصن از دانشکدتون به ما نامشو نزدن و هزار حرف و منته دیه....کم مونده بود گریه کنم!

اومدم بیرون و زنگولیدم به بالتازار و اونم گف فردا صب رییس رو میبینه و باهاش حضوری صوبت میکنه! اینی که پاچمو گرف کارشناسه همون رییسه بود!

دیه در اوجه ناامیدی یهو یادم افتاد به یه استاده دیگم که عادمه کلفتیه! زنگیدم بهش و  اشغال بود! بعد خودش زنگید! خعلی باحاله! مشکلو گفتم و اسمه کارشناسو دادم  و شناختش! گف باهاش میحرفم الان. یه رب دیه بهم زنگید و گف حل شد!

اغا دیه رفتار و برخورده خانومه پاچه گیر دیدن داشت! خو من تو سالن نشسته بودم! اومد برام چای اورد...کلوچه خرمایی عاورد....برگشت قند عاورد!! گف دکتر ع خیلی به گردنه من حق داره و من نمیتونم بهش نه بگم و با رییس صوبت میکنم و سعی میکنم اوکی رو بگیرم.

یه کارشناسه مهربونه دیه هم بود که هر وقت از اتاق میومد بیرون که بره اون یکی اتاق بمن لبخند میزد و میگف اصن کوتا نیا و بشین همینجا تا کارت درست شه! دیه تا سه ظهر همونجا نشستم و فک کنم بالای شونصد بار ان یکاد و دعای فرج و اینا خوندم!!! اقای رییس اومد و رفت تو یه جلسه ای ...کارشناسه بهم گف وخت نداره رییس و دوباره قراره بره یه جلسه دیه! رییس که از جلسه اومد بیرون کارشناسه افتاد دمبالش و رف تو اسانسور....دیه خدا میدونه چی بمن گذشت تا اسانسور دوباره بیاد بالا و کارشناسه از توش دراد! 

کارشناسه اومد بیرون و گف حل شد!! انقدنه خوشال شدم. افتادم دمبالش تا اتاق رفدم که حسابی ازش تشکر کنم ولی تا رفتیم تو اتاق و نشست پشت میزش چش و ابرو اومد که برو برو!!! یه خانوم چادریه اون تو بود که ماون رییس بود و ظاهرن مخالف بوده و کارشناسه به دور از چشم اون خانوم ماونه تو اسانسور اوکی رو گرفته بود! دیه منم سریع جور و پلاسمو جم کردم. خانوم کارشناسه یواشکی بهم گف سریع برو تو کافینت هم که شده ثبتنام کن و کدرهگیریتو بگیر. این خانوم ماونه بفهمه ممکنه بگه حذفش کنین رشته رو مجدد!

.

از وزارت زدم بیرون و رفتم میدون انقلاب و تو سیکا سوخاری خوردم ! بماند که بعدش احساسه سیری بدی بهم دس داد! بقیشم گذاشتم تو نایلون دستیم . رفتم یه کافی نت پیدا کردم و دیدم عاره رشتمو زدن! اول بلیط خریدم برا نه و نیم شب و بعدم نشستم به راست و ریست کردنه مدارکم. نمیتونسم همونجا ثبت نام کنم چون چنتا اسکن لازم بود که مدارکه مربوطه تو ولایت بود. اصن هم خبر نداشتم که میشه ناقص ثبت نام کنم و کد رهگیریمو بگیرم و بعدها میشه ویرایش کرد.

.

ساعت 5 صب خونه بودم و طفلی بزرگه هم بیدار باش زده بود. برام صبونه عاماده کرد و منم حمام کردم و صبونه خوردم و عاماده شدیم و شش و نیم زدیم بیرون به سمته دان! دیه رفتم نشستم پشته میزم و تا ساعت 4 عصر طول کشید تمامه مدارک رو اپلود کردن! دکمه نهایی رو که زدم و دوباره چک کردم تازه فهمیدم که لازم نبوده همه رو یکجا بفرستم و میشد تکه تکه کار کنم. ولی خب تموم شد دیه! مهم اینه! 

.

تولده بزرگه چهارم اذر بود که خب نوشتم براتون که رفدم تبریز و بعدم تهران. دیه 5 شنبه رفتیم با خودش کیک خریدیم و سه تا بلوز براش گرفدم و تولد رو ساده برگزار نمودیم. دیروزم تنها کار مفیدم ریشه گیریه موهام و چیدنه سیبیلام و پختنه یه تاغار قیمه بوده! همین و بس. الانم دارم میرم به کتابه بالتازار برسم که بدجور عقب افتاده و ناجور مدیونه بالی هستم.

و هزار کاره ریز و درشته دیه که دارم و باس انجام بدم.

.

کارها..... استرسها.... نشدها .... غصه ها..... همیشه هستن و بودن و خواهند بود....تمومی ندارن...همیشه عمره شادیها کوتاهه و عمر غصه ها خیلی خیلی بلند و اصن بی انتهاس! تصمیم گرفتم صبح ها زود بیدار شم طوری که گرگ و میشه هوا رو ببینم...کمتر برم تو اینستا بچرخم و چشمامو خراب کنم....کمتر غصه ی غصه ها رو بخورم... میدونم تا کی نفسم میاد و میره؟ نه نمیدونم! هیشکی نمیدونه! پس بیخیال... تلاشمو میکنم....زورمو میزنم...زندگیمو میکنم ....ا ببینم چی میشه ....

.

همچنان دوست دارم یه بیزینس را بندازم :) گفته بودم اینجا؟!