یادداشت 287

سلامن علیکم و رحمه الله

ساعت 11ونیم اومده که کلاس خصوصی زبانمونو تشکیل بدیم بزرگه رو میگم. کلی تا عصر وخت تلف میکنه و نصفه شب یادش میوفته زبان بخونه ...چقددددرم ضعیفه خدااااا...رید تو اعصابم الانم رفته بخابه! همشم برا اینه که مغزشو خانوم آکبند نیگه داشته...اغا خیلی مهمه هااا مطالعه و این چیزا...شده روزی در حد دو خط هم مطلب بوخونیم خوبه...مغز ار حالته آکبندی درمیاد... خلاصه که درسشو دادم و رفت و الانم رفتم تلگرامو وازیدم و دیدم تو یه کانال که عضوم چنتا شعر خوشملانگ گذاشتن جهته تلطیفه فضا چنتاشو اینجا برا شومام میزارم...نوش جونتون.... میفرماد که :

میروم و نمی رود .....از سره من هوای تو... داده فلک سزای من.... تا چه بود سزای تو ..... به به ...به به ...رهی معیری گفده اینو

میفرمان که:

به باور دل ناباورم نمیگنجد...هنوز هم که مرا با تو این فراق افتاد ..... حسین اقای منزوی گفده این شعرو ...به به

همین حسین خان یه جا دیه میفرمان که:

من چنان محو سخن گفتن گرمت بودم...که تو از هر چه که دم میزدی آن دم خوش بود ....ب ب ... ب ب

بابا این حسین منزوی عجب چیزیه ....اینو ببینین:

خزان به لطف تو چشم و چراغ تقویم است.... که دیدن تو در این فصل اتفاق افتاد ....

.

حال کردین؟ خعلی غشنگن! نه؟

.

عرضم به حضور انورتون که دیروز عصری رفدم کلاس زبانمو و قبلشم یه سر رفتم پیشه مامی و از دمه در سه وعده غذا که براش پخته بودم بردم دادم بهش. دیه از وختی من اومدم ولایت خودش اشپزی نمیکنه و من براش میپزم و کنار میزارم. دیروز برا نهار جوجه کباب تابه ای پخته بودم و بسی خوشمزه شده بود جاتون سبز. سینه مرغ  و بالاشو تیکه میکنم و یه شب تا صب میزارم با ماست و زعفرون و پیاز رنده شده و کلی نمک و یکم ادویه جات بمونه و بعد میزنم به سیخه چوبی و توی تابه ترجیحا تفلون بدونه قطره ای روغن میزارم تا بپزه...قشنگ مث جوجه کبابی میشه که رو منقل کباب شده باشه فقط اون بوی دودی و فیلان و بیسار رو نداره! ولی طعمش محشره.

بعد کلاس اومدم برا خاهری یکم پاور ساختم و بعدم کلی اینستاگردی کردم و با چشای داغون خسبیدم. کور نشم خوبه بس که اینستا گردی میکنم!

.

صبحم یکم غمگین ناک بودم ولی یه دو ساعتی زبان خوندم و بعدم شرو کردم به ناهار پزیدن و نهاره فردارم که ماکارونی میباشد مایعش رو اماده کردم و موند دم کردنه ماکارونیش که اونم بعد خاب عصرگاهی دمیدم. هااا راستی کدو حلوایی هم پزیدم. دیه نهارو خوردیم و خابیدیم و پاشدم به مرتب کردنه گزارشه یه پروژه ای که بفرسمش بره دسته صاحابش. یکمش موند که فردا شب تمومش میکنم اونم!

.

روزه جمعه هم یکی از مقاله ها رو که در واقع نامه به سردبیر بود رو داوری کردم و اون فایلی که برا داوره تزم باس اماده میکردمم اماده کردم و براش فرسادم. اگه یادتون باشه ( که قطعن نیس!) این داورم پارسال ازم خاسته بود برم برا بچه های دانشون یه کارگاهی بزارم در مورد متدلوژِیه تزم. که من مجبور شده بودم قبول کنم چون داورم بود خو! ولی در واقع نمیدونستم چه خاکی تو سرم بریزم چون این اقا در واقع دوس داش من نحوه تحلیل داده ها رو یادشون بدم و درسته که من بلد بودم داده های خودمو چطور تحلیل کنم ولی در حده بیرون کشیدنه گلیمه خودم از عاب بلدم نه در حده اینکه برا یه مشت استاد و دانشجوی رشته فلان کارگاه بزارم! چون این تحلیلا مخصوصه همون رشته فلان هس که من سررشته ای توش ندارم و در واقع تو تزمم پامو کردم تو کفشه همون متخصصانه رشته فلان!  متوجهید که؟! ممکن بود اونایی که قرار بود بیان تو کارگاهم شرکت کنن یه سوالایی بپرسن و من قطعن توش میموندم چون رشته تخصصیم متفاوته . خلاصه به صلاح نبود کارگاهه رو بزارم. از اون ورم نمیخاستم داورم این تصور براش پیش بیاد که من خباثت و خساست بخرج دادم و نخاستم بهشون چیز یاد بدم. عادمه خوب و اکادمیک و غیر سیاسی هستش و برا همین براش احترام قایلم لذا یه فایل دستورالعمله نحوه تحلیل واسش تهیه کردم و براش فرسادم و گفدم اینو برا خودتون داشته باشید و استفاده کنین چون بدلیل معضلاتی که دارم نمیتونم کارگاه فعلا بزارم . راستی تو ایمیل هم براش نوشتم که لطفا فایل پیشه خودتون محفوظ باشه! کاش نمینوشتم؟! خب ترسیدم ورداره به همه بدتش...ماحصل دو سال زحماتمه! خلاصه اینطوریا! اونم تشکر کرده بود و گفده بود که حیف شد و من اتفاقن میخاسم بهت بزنگم و برا 16 ابان ازت وخت بگیرم بیای کارگاه بزاری و اگه بازم دیدی که  میتونی بگو بهم! منم هنو جوابشو ندادم ! الان بعده عاپیدن میرم میدم!

.

وووی صب گوشه کاناپه رو بلند کردم که این روفرشیه رو بدم زیرش که کمرم درد گرف و از صب یه جورایی شده! احساس میکنم یه طوریش شده کمرم! طفلی! 

وسطی که به این روز افتاده دیگه درس عبرت باس بشه برام! اصلا معلوم نبود که دیسک داره ....یهو کمردرد شد و زمینگیر شد! البته نه اونجوری ولی خب هر روز درد داره...خلاصه که شمام مواظبه کمراتون باشین و اصن چیزه سنگین بلند نکنین. الان نمیفهمید و پا به سن که گذاشتین عوارضه خودشو نشون میده.

.

خو دیه من برم ایمیله رو بزنم و بخسبم....کاری باری؟  شبتون قشنگ عسیسام