یادداشت 286 ...بوی پاییز در خانه

سلامه گرمه منو از دل یک جمعه پاییزیه خنک پذیرا باشین لدفن حالتون خوفه؟ خوف موفین؟ منم خوفم مرسی! الان هم بوی کرفس پیچیده تو خونه و صبونمو با بزرگه خوردیم و ترشی های دیشبی رو گذاشتم تو تراس و کرم مالوندم رو دستام که عینه پوسته وزخ شدن و نشستم که براتون بپستم! عافتابم از پنجره پهنه تو هال. فغط یه چیزه این خونه رو مخمه و اونم این روفرشی هایی هس که خاهریا انداختن تو خونه! فرشا به اون خوشگلی موندن اون زیر و روفرشیای زشت و چروک خورده پهنن زیره پامون ایشششش. که مثلا فرشا خراب نشن! خو بابا خراب شن! بزارین فرشا بیرون باشن عادم ببینه کیف کنه! عاخه روفرشیا هم زشتن! از اینا که میری پارک میندازی زیرت!  شمام روفرشی میندازین رو فرشاتون؟! متنفرم از این کار ولی زورم بهشون نمیرسه

.

اغا چقد گذشته از عاخرین پستم! جمعه زهره ماریه پیش بود! الان خوبم شکر! بابام فردا و پس فرداش اومد و صدام کرد و منم اولش قیافه میگرفدم و بعدش دیه یواش یواش آشتی شدیم! شمبه اخره وخت استاد زبانم تکست داد که باباش فوت شده و یه شمبه کلاس نداریم ! منم خوشال شدم! چون میخاس یه وختی بیایم برا ترشی گیرون. واااای ولی این زبانه خیلی سخته. یه کتابش مخصوصن که فغطط بایس حفظ کنی و تو یادتم نمیمونه. کالوکیشن ها و این جور چیزا!

تو این هفته چارشمبه و پنشمبش به ترشی گیری گذشت. خرید وسایل با پاپی و اماده سازیشون. دیشب ساعت 2 از کار تمومیدم! تازه کلی با پاپی تلاش کردم که وسایل کمتری بخرم و خیال نداشتم ترشی زیاد بزارم ولی کلی شد. شامل ترشی لیته و شوری سبزیجات و خیار شور و شوریه خرچه!( به کسره خ و سکون ر و کسره چ!) از سبزیجاتیه که فغط اطرافه ماها هست و شماها ندارینش انقده خوچمزس. تبریزیا بهش میگن کاله فک کنم! هر حال! اینم عسکاشون:

.

البته خب چن تا ظرف دیه هم هس و اینا نمونه ان! اون مشکیا هم انگور مشکیه! برا اولین بار درستش کردم. البته بقیه ترشی هارم برا اولین بار درس کردم!از نت سرچیدم و  یکمم ابتکارات بخرج دادم امیدوارم خوب از عاب دربیان و رو سفیدم کنن. وسطی انقده خوچااال بود دارم ترشی میگیرم! شیکمو! عاخه ما الان خیلی ساله دیه ترشی نمیگیریم. قبلنام که میگرفتیم زیاد خوب درنمیومد. حالا این بار ببینیم چطور میشه.

.

من ملی! صاحب و بنیان گذار وبلاگه ملی و حرفهای دلش!! امروز روزه جمعه بیسد و هشتمه مهرماهه سنه یک هزار و سیصد و نود و شش رو روزه خدماته عام المنفعه اعلام میکنم! بدین سان که دو تا مقاله ای که برام از دو تا ژورنال فرسادن رو داوری کنم و یه جزوه چن صفه ای برا یه نفر( که داور پایان نامم بود) برفسم. امیدوارم که انرژی مثبته حاصل از انجام این کارها جریان پیدا کنه و من این انرژی رو بین خودم و شماها که امروز اینجا رو میخونین تخسیم میکنم! انرژی لدفه پیشه ایشونی که الان دارن این مطلبو میخونن هم برو! مچکرم!

.

اغا من میخام یه پست در مورد زبان اموزی بزارم! تجاربی که خودم تا حالا داشتمو بگم! حتمن این کارو خواهم کرد. و میخام کتابایی که شرو کردم به خوندن رو معرفیشون کنم برا هر کی میخاد. بنظرم کتابای خوبین! برا گرفدنه مدرکه آیلتس هسن. اینم میزارم  تو برنامه خلاصه که براتون بپستم!

.

یادتونه یه روزی گفدم میخام خونمو صورتی بچینم؟! خب من که قسمت نشد فعلن تو خونه مستقل خودم باشم ولی عوضش یه گوشه از آشپرخونه خونه پدری رو تم صورتی چیدم و منتظرم به محضی که رفدم سر کار یکم دیه خرت و پرت صورتی بخرم. اون گوشه صورتیه اشپزخونه اینجاس:

صبونه چن روز پیشمه. همه این صورتی جات رو از تهران گرفدم و عاوردم!

.

هفته دیه میخام یه دور برم ماون اموزشی رو ببینم. اگه میدونستم اینا قراره تا ترم دیه حکم منو نزنن تلاشمو میکردم عدم نیازمو ازشون بگیرم و  برا جنوب اقدام میکردم . حداقل اینطوری هم شغل بهتری داشتم و هم خونه مستقلمو! خوبیه جنوب چن چیزه: اول  اینه که رشته مرتبطم رو داشتن و دانشجوهای ارشده مرتبط هم دارن و اوضاعه کاریم خیلی خیلی بهتر از اینجا میشد. درسته حقوقم قرار بود همون باشه ولی رشد و پیشرفته شغلیم قطعن در جنوب بیشتر از ولایت بود. تازه یه دور هم اونجا با همشون همکار بودم و محیط کاری رو هم قشنگ میشناسم و میدونم که محیط و جو خوبیه از نظر سازمانی. خوبیه دومش همون استقلالم بود و خوبیه سومیشم این که با الف همشهری میشدم ! میتونسیم کلی خوش بگذرونیم . هر چند که شرایط جوی و گرد و خاکیه اون شهر اجازه خوش گذروندن نمیده ولی بازم خوب بود. ماون اموزشه دانه ولایت عادمه کله خراب و عوضی ای هس و اینو همین اوله کاری ثابت کرد. کثافت! اونجاشون سوخته که تهران نزدیک بوده منو بگیره! واقعن اونجاشون سوخته دیه! نسوخته؟! اگه از سوختگی نیس این کارا پس چیه؟! چرا حکممو نمیزنه؟! که تنبیهم کنه که من یه وخ دوباره هوس نکنم از دانه ولایت فرار کنم؟! خب احمق اینطوری که تو منو اذیت میکنی من هنو پامو نذاشتم تو اون دانه خراب شدتون از خودتون و دانتون و سیستمتون کینه بدل گرفتم و متنفر شدم و مطمئن شدم که جای من این خراب شده نیس!! ینی انقدر ای کیوش جلبکه که اینو نمیفهمه که با این کارش زهره چشم از من نمیگره بلکه کاری که میکنه اینه که منو بیش از پیش از اون دانشگاه و سیستمشون منزجر میکنه؟! بنظرم میفهمه اینارو ولی هدفش صرفن اذیت کردنه تا دله خودشو عاروم کنه و سوختگیشو تسلی بده! رییسه دان هم دستش با همون ماون تو یه کاسس! جفتشون عوضین! فغط رییسه طوری فیلم بازی کرد که خودشو قهرمان جلوه بده و تقصیرا رو انداخ رو گردنه ماون عاموزشه که اونه که نمیخادت! و من انسان والاییم و کمک خاهم کرد که این مساله حل بشه! عاره جونه عمت!

.

دیه چی بگم؟! همممم خاهری هم میره سر کلاساش روزای پنشمبه و منم هر روز تقریبن بهش زبان یاد میدم. میگم یه سوال از بچه هایی که ارشد خوندن تو ازاد. این درس زبان پیش نیاز که میدن نمرش تو معدل حساب میشه؟! یا صرفن باس نمره قبولی عاورد و دیه تو معدل نمیارنش؟! حالا بهش گفدم بره از اموزششون بپرسه. ولی خیلی خنده داره این خاهر بزرگه. انقد میخندم بهش...بس که زبانش ضعیفه! و البته گاهیم دواش میکنم حینه تدریس! سه تا دونه هم تکلیف بهش دادن که همه رو من باس براش انجام بدم. سه تا ارائه! باس براش پاور بسازم! هیچی دیه کارمون در اومد!

.

خب دیه پاشم برم سراغه اون مغاله ها برا داوری. خدا کنه مغاله های خودمم زودتر اکسپت شن. البته این زود شش هف ماهی طول میکشه! ولی بازم خوبه. خدایا دیه این ژورنالایی که مقاله هامو فرسادم براشون دسته رد به سینم نزنن ...سینه مغاله هام

.

خو دیه من برم .... امیدوارم روزای پاییزه خوبی رو پشت سر بزارین! هفته دیه منم مث بهار جونی برنامه کیک سیب و دارچین پزی خاهم داش و خیلی دوس دارم کیکه انار هم بپزونم. دوس دارم هر هفته یه کیک بپزم با چای عصرونه هامون یه اوچولو بخوریم. خدا کنه که بشه. خو دیه برا همتون لحظه های خوب ارزو دارم و دل شاد و تن سالم....آی لاو یو اوری بادی