فک کردم میمیرم قطعن!

سلام 

دیشب بعد حموم برا اینکه حواسم پرت شه یه فیلمی دیدم، کمدی بود خواستم حواسم پرت شه... شب طرفای ١٢ که سرمو گذاشتم رو بالش تازه فمیدم که چه سردردی دارم! کل جمجمم بعلاوه فک بالای صورتم و پس سرم وحشتناک درد میکرد و حتی حالت تهوع هم یکم داشتم ، نمیدونم کی خوابم برد ولی تا خوابم ببره همش میترسیدم سکته مغزی ای چیزی بکنم! احساس میکردم فشار سرم خیلی زیاده، قبلشم دو تا بروفن خوردم و اصن اثر نمیکرد! ولی خوشبختانه خوابم برده بود و صب زنده از خاب بیدار شدم! الانم حس و حالم گریولیه ولی جلو خودمو با هر بدبختی میگیرم که تا شنبه بتونم با سر و وضع غیر پوفی برم و باهاشون صوبت کنم. حرفامو باس یادداش کنم یادم نره. چمدونامو تقریبن بستم و تا تونستم اذوقه ورداشتم! لوبیا و نخود و عدس و نون ! و میوه و برنج و  اجیل و گردو! اگه اونجا رام ندن و دانشکاه ولایت مجددن قبولم کنن همشو تا یه ماه دیگه بایس برگردونم اینجا! نمیدونم قراره چی بشه واقعن و حتی حدس هم نمیتونم بزنم که اخره بهار دقیقن قراره کجا باشم! از اینکه دارم ب مهاجرت فک میکنم دلم میگیره و اشک میاد ب چشمم همراه با یه عااالمه ترس از ناشناخته ها! ولی عب نداره همه چی درست میشه 

.

صب داشتم فک میکردم وقایع زندگی ، بزرگو کوچیکش، تلخ و شیرینش، همه دونه دونه ، هر کدوم یه تیکه از پازل زندگیه ماست. اینکه هر تیکش و در واقع هر کدوم از این وقایع چقدر بزرگه، چه شکلیه و چه رنگیه اصن مهم نیس ! مهم اون تصویر نهاییه،  که نتیجه تمام تیکه های پازلی هس که در کنار هم چیده میشن... شاید برخی از این تیکه ها زشت و بی معنی و بی مفهوم باشن ولی اون تصویر نهایی قطعا یه تصویر مفهوم و منطقی و درست خواهد داشت. از خدا میخام که تصویر نهایی پازل زندگیه هممون یه تصویر زیبا باشه پر از رنگ و نور و قشنگی ... و با معنی .... آمین