بشوهر یا نشوهر! مسئله این است

چه عنوان جذابی اول روزانه هامو بگم بعدن ترش بگم قضیه چیه!

.

سلام...حال احوال؟ یخ نزدین هنو؟! من که هنوز یخ نزدم! 

دیشب قبل خواب بخاریمو کم کردم ولی نصف شب از سرما پاشیدم و دیدم پتو از روم کنار رفته و بخاریم هیچی ب هیچی. دوباره روشنش کردم و خزیدم زیر پتوم...پتو که چ عرض کنم یه پتو بهاریه چسکی! صب ده مین به هف پاشدم و نمازمو خوندم و دوباره خوام پیش کردم تا هفت و نیم. هفت و نیمم پاشدم و نونم که دیشب یادم رف موقع برگشت بگیرم و لذا نون نداشتم و فقط اماده شدم و اومدم دان و قبلشم از اغ رضا یدونه بیسکوییت توک گرفتم. فک کنم طرفای یه رب به نه اینا بود که انگشت زدم و اومدم بالا گروهمون. ی سر زدم دیدم چای دم نی! دیه خودم دس بکار شدم و تو قوریه دانشجوها چای دم کردم. البته قبلشم حسابی قوری رو شستم. رفدم سایت و وسایلمو گذاشتم و تا برگشتم بالا دیه چای هم دم کشیده بود و یه ماگ ریختم و فک کنم برا صبونه شیش تا بیسکوییت توک خوردم! نمیدونم کالریش چقدنه ولی خب چسبید!

دیه لاکپشتی نشستم به کارام و بینشم یکم تو تلگرام چرخیدم و این گروه اون گروه نطق کردم! تاااااااا شد یک و ربع که پاشدم برا نهار. هااا صب اجاره خونمم پرداختیدم! نهارشم کباب بود با برنج و سبزی خوردن. خدا خیرشون بده هفته ای یه بار بهمون سبزی خوردن میدن گرنه من که غیرت نمیکنم برم سبزی مبزی بخرم. این اماده های سوپریشم الکی گرونن و هم بسیار بی کیفیت.

نهارمو خوردم و برگشتم سایت. خدا بخاد امروز این مقاله هه تمومه دیگه. همونیه که بحثش مونده بود. میفرسم استادم و خدا کنه ک اوکی بده بدم به ادیت. میترسم گیر بده که با وسواس بخونه. خدا نکنه گیر بده. بابا من مقاله لازمم به چه زبونی بگم؟ اون موسسه هم که یه مقاله دیگمو داده بودم برا ترجمه بهم برگردونده و باید برا اونم وخت بزارم و اماده سابمیتش کنم. یه دور باس بخونمش و اصلاح لازم داشت انجام بدم روش. یه جدول داره ک اونو باس بترجمم خودم و یه چکیده هم براش بنویسم. بعلاوه تطبیق دادن با فرمت مجله ای ک قراره براش بفرسیم. فک کنم اگر غیرت کنم دو روز روش وخت بزارم میتونم کارشو تموم کنم.

.

وسط کارام یه سر رفتم پیشه استاد مهربونه. دیروز تو سالن دیدمش و چون داش میرف بیرون سر پا با هم سلام علیک کردیم  و دیگه گفتم امروز برم درست و درمون ببینمش. یکی از دخترامون جدیدا ازد کرده و صوبته اون که شد دکتر برگشت بمن گف توام اگه میخای ازد کنی دیگه زودتر بجنب که دیر نشه. فک کنم منظورش از بابته مادر شدن و اینا باشه!

منم یکم براش صحبتیدم البته نه کاملا راحت! بش گفتم من سره اینکه ایا اصن ازد بکنم یا نکنم با خودم هنو تکلیفم مشخص نیس. من الان 35 سالمه. تا الان تقریبا زندگی نکردم! زندگی کردمااا...نه که بخام ناشکری کنم. ولی بیشتر شکل زندگیم دویدن برای رسیدن به اهدافم بوده که حالا حالا ها هم ادامه داره! ینی هی همینطور هدف پشته هدف ردیف میشه. به این که میرسی یه پله بالاترش میاد جایگزین میشه. این خیلی خوبه ... شکر خدا .... نشونه پویاییه و اینکه من یه جا واینستادم و راکد نیست زندگیم. ولی خب خیلییییی کارا هستن که من از بچگی حتی دلم میخاس انجام بدم ولی بنا بدلایله مختلف مثلا دلایل مالی یا اولویت داشتنه بقیه کارام بهشون نرسیدم. مثلا دوس دارم ساز یاد بگیرم...دوس دارم قالیبافی یاد بگیرم.... دوس دارم سفر برم تنها و رهاا...به دور از هر گونه فکر و خیاله مربوط به مسئولیتهای زندگی مشترک...میخام برم کشورهای دیگه رو ببینم ...مقالاتمو برم تو کنفرانسای خارجی ارائه بدم... هزار و یک کاره دیگه که دوس دارم انجام بدم ولی اگه ازدواج کنم فقط خاب و خیاله خیلیشونو باس به گور ببرم! این یه واقعیته بچه ها! فک کنین من ازد کنم. از صب تا بعد از ظهرش سر کار و بعدنشم شیفت دومه کاریم شرو میشه تو خونه! بشور و بساب و بچه بزا و بچه داری و شوهرداری و خونواده شوهر داری! و  هر کردومه اینا غم و غصه و دغدغه خاص خودشو داره علاوه بر اینکه انرژیه فیزیکیمو ازم میگیره! ...تا اینجا استاد مهربونه سرشو به علامت تایید تکون تکون میداد...فک کنم تا حد زیادی باهام موافق بود ولی خب با یه اغایی قرار داشت و اون اغاهه عینه خروس بی محل سر رسید!! مجبور شدم پاشم بیام بیرون! گفتم بعدن صوبت میکنیم و اونم عذرخواست! ..

... ولی خب بقیه حرفامو برا اینکه خناق نشن و تو گلوم نمونن اینجا برا شما مینبیسم ... عاره داشتم میگفدم! تمام مسئولیتهای زندگی که خود بخود کمره عادمو خم میکنه یه طرف و شما یک درصد احتمال بده که مشکلی هم در اثر ازدواجت پیش بیاد ...چه میدونم مثلا با طرف نسازی یا اخلاقای بد داشته باشه یا خونوادش مورد داشته باشن یا خدای نکرده بچه ات طوره دیگه بدنیا بیاد ..........وای تصورشم برام وحشتناکه وختی خودمو حامله تصور میکنم نمیدونم ولی دوس ندارم وارد دنیای زنونه بشم...دلم میخاد دخترونه باقی بمونم...علاقه ای به داشتنه بچه ندارم واقعن.... گاهی دوست دارم که یه موجودی باشه که زیر دستم تمشیت بشه و برا خودش کسی بشه تو جامعه ولی واقعیتش از مادری کردن بدم میاد....ینی جذابیتی برام نداره. اینکه یه موجودی همش اویزونت باشه و تو هممممممه برنامه ها و زندگی و ساعتها و دقایقت رو بر اساس خواسته ها و نخواسته های اون تنظیم کنی. این یه واقعیته! اگر اشتبا میکنم بگین! نه اصن نگین! برا اینکه مطمئنم اشتباه نمیکنم!! بچه دار شدن ینی تمام زندگیتو بریزی به پای بچت و محور زندگیت بشه اون! دوستام جلو چشممن...همکلاسیام که تازه بچه دار شدن یا بچه هاشون شش هف ساله شونه جلو چشممن...همه برنامه هات و تکون خوردنات و اب خوردنات.. همه باس بر مبنای اون بچه بچرخه. من نمیخامممممم .... میخام همه لحظات زندگیم ماله خوده خودم باشه و به سلیقه خودم و اون طوری که کیفم میکشه براش برنامه بریزم نه با وجوود یه قفل و زنجیر به اسم شوهر و بچه ! الف میگه چون خودخواهی و فقط خواسته های خودت برات مهمه! عاره اغا جان من خودخاهم...خوب همینم ...من اینم و عوض هم نمیشم.... من در خودم این حجم از فداکاری و ایثار رو سراغ ندارم که بشم کلفته بی جیر و مواجیبه یه موجود به اسم شوهر...ولو اینکه اون موحود عشقم باشه و یه موجوده دیگه ولو اینکه اون موجود بچم باشه....اصن شماها درست میگین عادم که مادر بشه خودبخود و بطور غریزی این حس مادرانه و ایثارگرانه میاد سراغش! اغا من نمیخام این حسا بیان سراغم! نمیخام ایثارگر بشم! میخام لحظه لحظه زندگیمو فقط و فقط بر اساس اینترستهای خودم بچینم و پیش ببرم...اینترستهایی که مطمئنم با ازدواج نصف بیشترشون به فاک عظما میرن!!

.

حالا انگاز خاستگارا صف کشیدن میدونین واقعیت اینه که صف نکشیدن ولی یکی دو نفرن که رو مخن! ینی مطمئنم به یه اشاره من با سر میدوئن طرفم...وختی خودی نشون میدن و جلب توجه میکنن و منم به هیچ جام حسابشون نمیکنم اعصابم از درون  خرد میشه! و همش با خودم فک میکنم نکنه بعدن پشیمون بشم... ولی بعدش اون چیزایی که اون بالا نوشتم میان و به ذهنم هجوم میارن! من تنهایی مو دوس دارم! در عینه حال تجربه روابط خاک بر سری رو هم دوس دارم! خوشم میاد یکی زیر گوشم چیای عشقولانه وزوز کنه...منم ادمم و اگه از این چیزا بدم بیاد جای تعجب داره و نشونه بیماریه روحیه من میتونه باشه! ولی مساله اینه که نمیخام بخاطر روابط خاک بر سری و شنیدن چن کلمه محبت امیزی که معلوم نیس چقد میشه بهش تکیه زد ازدواج کنم! ینی منطق حکم میکنه که این کارو نکنم! حرف زیاد برا گفتن هس ولی من باس برم چون تکمیل مقالم واجب تره فعلن بای بای تا بعد.