اومددددددم

اوه اوه دیر شد ببشقین....

وااااااااهاااااای! خستمه ولی به عخشه شما و قولی که داده بودم اومدم

دیروز و امروز رو حسابی مخشول بودم. از صب ساعت هشت و نیم انگشت زدم تا ساعت هشت شب این دو روز. دیروز صب که اول کارگاه بود. تا 12 ظهر. باز بهمون تکلیف دادن و بازم منو کردن لیدر. یکم کارای اونه. یه مقالمم برا داوری اومده بود که باس کامتای داوری اونو هم جواب میدادم و پس میفرسادمش به مجله هه، بعلاوه یه گزارشی که برا فردا واسه مدیر گروهم باس کامل میکردم. عمده کارام این دو روز اینا بودن. که رو دوره تند انجامشون دادم. البته پاسخ به داوری رو از جمعه شرو کردم. ولی از برنامم عقبم. عقب افتادگیامم اینان:

1-از دوم بهمن باس شرو میکردم به تحلیل دو بخش دیگه از داده هایی که دارم و هنو استارت نخورده.

2-بحثه مقاله چهارمو هنو شرو نکردم. البته تا همون اول بحث که نوشته بودمو ایمیلیدم به استاد راهنمام تا ببینه که در تکاپو هسم و یکم دلش به رحم بیاد! ولی خب زودتر باس تکمیل شه قسمته بحثش.

3- یه مقاله ایه که میخام بدمش برا ترجمه ...امیدم کمه برا چاپش ولی امیدوارم!! ایشالا قبولش میکنن. عاخه مروریه و مجلات زیاد طالب مروری نیسن. قراره بفرسیم یکی از ژورنالای انگلیسیه داخلی.

.

حالا فردام باس یکمشو بزارم برا تکلیفه کارگاهه. وای بعضیا خیلی راحت کنار میان با قضیه ...من نمیدونم چرا اینجوریم. احساس میکنم اگه خیلی وقت نذارم و پر بار تکلیفمو انجام ندم ابروم میره! همش احساسه زیر ذره بین بودن بهم دس میده. البته بگما روم دقت زیاده. به خاطره شرایطی که پیش اومده و بعدن ایشالا در موردش صوبت خاهم کرد نمیخام فک کنن ضعیف یا سمبل کارم. خلاصه که این تکالیفه کارگاه شده قوزه بالا قوز.

.

یه چی بگم دوام نمیکنین؟!! میکنین؟!! بگم؟!

میگم!

الف 5 شمبه بهم زنگید! ینی اولش اس داد. که خجالت نکشیدی منو بلاک کردی؟! منم گفدم تو خجالت نکشیدی گوشی رو رو من قط کردی اونم دو بار؟! برگش گف تو مسخرم کردی! منم گفدم من مسخرت نکردم و خلاصه یکم بحثیدیم. البته بحث نرم. بیشتر دلخوریامو گفدم. همون حرفایی که میدونین و اینجام گفتم. فرداش ینی جمعه هم باز زنگید! عجیب بود! دو روز پشت سر هم بزنگه!

خلاصه که نمیدونم واللا! فعلن که احترامه همو داریم! نمیدونم واقعن چه باید کرد در مورد خودم. میدونین چیه؟! من الان با دو تا مشکل بزرگ مواجهم. مشکل که نه! گره ! یا سوال! گره اول اینکه اصلا ایا من کلن ادمه ازد هستم یا نه. اصن دلم میخاد ازد کنم؟! میخام زنه یکی بشم؟! یه مادر بشم؟! چه جور زندگی ای رو ترجیح میدم؟ با توجه به شرایطی که دارم و هیشکی غیر خودم هم از این شرایط اگاه نیس! عاره مشکل اول اینه که اول باس تصمیم بگیرم که عایا اصن میخام ازد کنم یا نمیخام و مشکل بعدی الفه! اینکه عایا میتونه گزینه مناسبی برا من باشه یا نه! میدونین!درسته بدی هایی داره ولی یه خوبی هایی هم داره! بچه با شعوریه! و یه چیز دیگه : سیر تا پیاز زندگیه منو میدونه! همونایی که شمام خوندین! فک کن من بخام با یه عادمه جدید وارد رابطه بشم و بخام هممممممه این چیزا رو از اول براش بشینم و توضیح بدم و اخرشم معلوم نیس برخورده اون عادم چی باشه...ولی الف شرایط منو درک میکنه! ینی به نظرم انقدر فهم و شعورش میرسه که از رو مسائل خانوادگیم نخاد رو شخصیتم قضاوت کنه و ظاهرن خوده من براش در اولویتم. عاخه بودن کسایی که با فمیدنه داستانه پست "وختی ملی کوچک بود" کشیدن کنار ... ولی خب از اون ورم شرایط مالیش و برخی اخلاخاش مث همین بی توجهیاش مطلوبم نیس... خلاصه که اینجوریا...

.

دیگه چی بگم!!؟ همممم؟ بزارین یکم غذایی صوبت کنیم  جمعه ابگوش بار گذاشتم جاتون سبز...ابگوشته بی استخون! ولی خب عوضش گوشتش زیاد بود. کمی از ابشو تیلیت کردم و کمیشم فریز کردم که هر وخ خاسم سوپ بپزم ازش استفاده کنم. محتویاتشم که کوبیدم و زدم تو رگ....ابگوشتو عاشششقم...با سیرترشی و ماست و پیاااازززز ... دیروزم که رفدم میوه خریدم برگشتنی. میوه فروشیه به داداشش برگشته میگه خریدای حاج خانومو حساب کن  ایششش! یه جوریم شد! هم خوشم اومد که بهم احترام گذاشته هم ایشم اومد ! من کجام حاج خانومه؟! کو تا بشم هشتاد ساله! تا قبله هشتاد سالگیم هیشکی حق نداره بمن بگه حاج خانوم! حاج خانوم ملی  

.

دو شبه وختی از دان بر میگردم اول میرم سراغه پشمولکا...نه هوا سرده، برا همین پشماشون دو برابر شده....خوشگلتر شدن همشون..خخخخخخ مخصوصن اون مو بلندا. دوس داشتم میتونسم بوسشون کنم ولی حیف و دو صد حیف که کفیثن. تصور کنین اینا رو بگیری و یه داروی بیهوشی چیزی هم بهشون بدی و بعد که خواب رفتن تو تشت با شامپو بشوری و با سشوار خشکشون کنی... گردالو رو میتونم تصور کنم که پووووففف میکنه ....میشه عینهو بالشته پره قو! جون میده بزاریش زیره سرت بخابی

.

خب دیگه برم بخابم. صب اگه خاله پری بیاد که نمیرم دان. اگه نیاد میرم و میمونم باز تا شب اگه توان داشتم. اگرم نداشتم که برمیگردم خونه. ببینیم چی میشه.

مباظبات بکنین از خودتون دوستان جان ...ملی دوسه تون داره...خیلی زیاااااود! بای بای