ملیه لباسشویی!

پووووففففففففففففففف اوخییییییی کمرمممم!

سلام شبتون بخیر و پرستاره

.

ساعت پنج از دان زدم بیرون و بقیه تن رو هم که گذاشته بودم یخچال قبلش ورداشتم و رفتم که برم خونه و قبل خروج از دانشگاه بین سه تا داداشا و دوس دخترشون تقسیم کردم و رفتم سمت انقلاب! سه تا کتابفروشی رفتم و همزمان با دوسمم تماسیدم تا بلخره یکی از کتابا مقبول افتاد و براش خریدم. ادرس پست هم پرسیدم از کتابفروشی. البته خودشونم پست میکنن ولی گفتن صب بیار که بپستیم برات. دیگه منم پیاده که برمیگشتم رفتم پستیه رو هم پیدا کردم و البته که تعطیل بود. حالا فردا صبح قبل دان باس بپستمش. هفت و ربع اینا بازن به نظرتون؟! ادارات تهران ساعت چن میان سرکار؟! فک کنم هفت و نیم دیگه نهایتن باس انگشت بزنن! عاخه صب میخام خدا بخاد بعد نماز صب دیه نخابم! اگه تونسم البته. خب اذان شش و ده دقه ایناس.

.

دیگه از نونوایی یه سنگک خریدم و من که کلیدو انداختم که بیام تو خونه ، اذان رو زدن. اومدم تو و موده تمبلیم برطرف شده بود. یکم تلگرام بودم و بعد اول دسمالایی که شمبه صب باهاشون کفو تمیس کرده بودمو همونجور گذاشته بودمش تو تشت رو شستم و ضدعفونی کردم بعدم چن تیکه ظرف که تو سینک بودو شستم و بعدم همممممممه لباسا رو شامل یه مانتو شلوار که تو راه پوشیده بودم و یه دست مانتو شلوار اداری سه عدد بولیز و تعداد متنابهی جوراب و لباس با عرضه معذرت زیر نام بردم که ببینین ملی یه پا ماشین لباسشوییه! ناموسن بمونم تهران اولین قلم جنسی که برا خودم خاهم خرید همین ماشین لباسشوییه...بخدا کت و کول برام نمونده دیگه! لباس زیاد میشورم خب من! میگمااا این زنا اون قدیم ندیما که میرفتن یخ حوض میشکوندن یا لب رود کهنه بچه میشستن چه جوری واقعن نمیمردن از اون همه سختی؟! اجرشون با خدا واقعن!

.

طرفای هشت دیگه خودمم تمیس و نظیف بیرون بودم و لباسامو پهنیدم و با خاهری صحبتیدم و نمازامو خوندمو دو تا کف دست نون با کمی ماست چکیده و پنیر خوردم و بعدشم چای دم کرده با سه تا بیکوییت خوردم و الانم که دام براتون می عاپممممم. اوخیییییی خستمه!

.

تو حموم داشتم فک میکردم که عایا من واقعن از زندگی چی میخام؟!! راستش از یه طرف دلم میخاد که یکی باشه که منو بدوسته! ینی دوس داشته باشه البته به روشی که خودم میخام. ینی نازمو بکشه و هی دور و برم موس موس کنه و من براش مهم باشم و ازین چرندیات! خو کیه که اینا رو دلش نخاد؟! ولی از اون ورم وختی فکرشو میکنم میبینم واقعن زندگی متاهلی خیلی دردسر داره. فک کن الان من اگه متاهل بودم با این تن رنجورم!! باس الان تازه به فکر ناهاره فردای اغا میبودم....یا مثلن بچه شیر میدادم! جووون میخادااااا به قرعان! الان مجردم و از هفت تا دولت ازادم ! هر وخ دلم میخاد میخورم هر وخ دلم میخاد میخابم هر وخ دلم میخاد ملللق میزنم!! و خلاصه بگیر برو تا عاخر! ولی با شوهر و بچه؟!! راستش بعضی دخترا ینی بهتره بگم بیشترشون بچه دوس دارن. میبینم که با دیدنه بچه ذوق میکنن. ولی من اصن اینطوری نیسم. نمیدونم شایدم یه تختم کمه! ینی انقدر که دیدنه یه بچه گربه منو به وجد میاره دیدنه یه بچه عادم! هیچ حسی رو در من زنده نمیکنه! اصن هاااا ، میترسم از تصوره مامان شدن! اینکه یه موجودی باشه که همممممه مسئولیتش با من باشه، از جیش بگیر تااا غذا دادنش و هممممه چیش....خدای من برام کابوسه همچی چیزی! ینی من نرمال نیسم؟!! که فکرم اینجوریه؟؟!  وختی به این چیزا فک میکنم با خودم میگم ملی! نونت کمه؟؟؟عابت کمه؟؟؟ عاخه شوهر کردنت چیه؟!!! بشین زندگیتو بکن عاموووو. دفاعتو که کردی بلخره یه جایی مشغول میشی، سرت گرمه کارت میشه! برا خودت اهداف مالی میزاری مث خونه و ماشین خریدن ، وختای بیکاریتو برنامه میچینی میری سفر....مگه عاشقه این نیستی که جهانو بری ببینی؟! هرسال میری یه جایی ، یا حتی میتونی فعالیت های انسان دوستانه بکنی، خلاصه که با وختای خالیت میتونی کلی حال کنی....دردت فغط درده تنهایی میشه که اونم گاهی بهت فشار میاره نه همیشه! عایا می ارزه که به خاطره این فشاره خودتو از این همه لذاتی که میتونی نصیبه خودت کنی محروم بکنی؟

بعدم میدونین چیه؟ من عادمه زندگیه جمعی نیسم! کلا منزویم و تنهایی رو دوس دارم! زندگیه من اگه خدا بخاد تا یه سال دیگه تقریبن استیبل میشه. حالا نه که فک کنین دیگه همه چی اوکی میشه! نه! منظورم اینه که از حالت دانشجویی درمیام و بلخره شاغل میشم و غم نان نخاهم داشت و دیگه میرم تو فاز برنامه ریزی های مالی برا زندگیم. و یه ارامشی بیشتر از اونچه که الان به عنوانه یه دانشجوی لنگ در هوا دارم نصیبم خاهد شد قطعن....میترسم که ازدواج این ارامشو ازم بگیره. میترسم که با اومدنه یکی به این خلوت....این نعمت از کفم بره و هی غبطشو بخورم.

بعدن تر به این فک میکنم که من روزی میشم یه ادمه 50 ساله...نکنه وختی 50 سالم شد به افکاره امروزم لعنت بفرسم؟! نکنه اون موقه باا خودم بگم که ملی در سن 34 سالگی افکارش غلط بود! مثلا من در سن بیست و پنج سالگی داشتم دستی دستی خودمو بدبخت میکردم در حالی که اونموقع فک میکردم بهترین کارو دارم انجام میدم ولی الان که ده سال گذشته بابت تصمیمی که اون وختا برا خودم گرفته بودم شوکه میشم! نکنه تو سن 50 سالکی هم بابته این طرز فکر و چیایی که در خطوط اخیر! نوشتم شوکه بشم؟! نمیدونم واقعن  فعلن که فوکوسم رو تزمه! تا ببینم در اینده چی پیش میاد!

.

چقد حف زدم! دوس جونیا برم بخابم....شبتون بخیر باشه و ایشالا که خابای خوب خوب ببینین و تو خاب غش غش بخندین