کاش نشونه ها واقعی باشن...

سنگ قبرش امادس. پنجشنبه اماده بود و امروز اگه خدا بخواد میندازن سنگشو...رو سنگ سرش عکسشم چاپ کردیم. یه عکس از جوونیهاش که محجبه هم هست توش. همیشه دوس داشت جوون به نظر برسه و دوس نداشت مردم پیر ببیننش.

.

از وقتی وسطه اومده با ما زندگی میکنه نونامون زود تموم میشه. به طرز فجیعی میخوره و هر چیم بهش تذکر میدم افاقه نمی کنه.قبل رفتن به ستاد وقت داشتم و جلو نونوایی نگه داشتم که یه بربری بگیرم. یهو دیدم یه اگهی نوشته که اگه دوس داشتید نون بخرید و فیش نون رو بچسبونید اینجا تا اگه کسی نیاز داشت ورداره. اولش تصمیم گرفتم یه نون به نیت مادرم بگیرم ولی بعدش دیدم جایی برا چسبوندن فیش نبود و با خودم گفتم الکی میشه این کار و فراموش می کنن خیراتش کنن به مستحق. تو همین فکرا بودم که دیدم یه مردی با جلیقه اورژانس اومد. پایگاه مرکزی اورژانس 115 نزدیکه ستاده ماست. دیدم قیافش اشناس و یهو یادم افتاد که این همونه که برا بردنه مادرم اومد خونمون. خب 115 خبر کرده بود بزرگه... شک نکردم و پوله سه تا نون رو کشیدم و یکیشو خودم برداشتم فقط ...

.

همش عینه این دیوونه ها دنبال نشونم از مادرم...راستی دیروز بردم دو تا پاکت پول رو دادم ...یکیشو دادم به یه پیرزنی که البته گدا و اینا نبود ولی خیلی مظلوم بود و لباساشم کهنه بود. یکی دیگشم دادم به یکی از این ها که با چرخ تو بازار وسیله جابجا می کنن. برگشتم اداره و دو تا مراجعه کننده داشتم اونا رو راه انداختم و بعد اذان شد و رفتم جماعت.

از وقتی مادرم فوت کرده نمازامو دوباره سعی میکنم مرتب بخونم. این چهار پنج ماه اخر بی نماز شده بودم و خیلی جسه گریخته نماز میخوندم. مادرم وقتی من نماز میخوندم عشق میکرد. برا همین تصمیم گرفتم نمازامو اول وقت بخونم حتی الامکان و دو رکعتم به نیت شادی روح مادرم میخونم هر وعده. البته نماز صبحامو نمیخونم که اونم باید اصلاح کنم. یادتونه تهران بودم چه خوب نمازامو میخوندم حتی صبح ها رو؟

.

برم سراغ کارام. دیگه مث قبل مادرم نیستم که هیجان و استرس کارامو داشتم. همه چیو سپردم دست خدا و اسه اسه کارامو میکنم انگار دیگه اون انرژی سابقو ندارم...