اولین سرمای 98

اولین سرمای 98 مقارن شد با ناراحتی عمیق من سره اذیتهای این سازمان

هر روز بیشتر از روی قبل اذیتم میکنن و هر روز بیشتر از روز قبل فضا رو برام مسموم می کنن تا نتونم به فعالیتهام و کارام برسم... ولی من ادامه میدم و جون سخت تر از این حرفام.... تقریبا مطمئن شدم که آینده ای تو این دانشگده برام متصور نیست و قراره که دیر یا زود عذرم رو بخان. ولی مهم نیست ...من به راه خودم و به برنامه ای که ریختم و بهش امید دارم ادامه میدم با وجود تمام بی مهریها.

.

با گریه این پست رو مینویسم و می نویسم که یادم بمونه که کیا موجبات ناراحتیمو فراهم کردن...من فراموش نمی کنم ...

.

هنوز خبری از شغلی که براش اپلای کردم نیست و یحتمل در لیست ردی ها هستم که تا حالا خبری نشده...

.

برام دعا کنید .... دیگه نوشتنم نمیاد