بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش ...

سلام

طاعات قبول

خب من فردای روزی که جلسه دانشکده بود رفتم و رییس دانو پیدا کردم و ایشونم به طور کامل اب پاکی رو ریخت رو دستم. گف در شورای دانشکده مخالفت شده و نمیتونیم به صورت هیات علمی بگیریمت. پرسیدم که ایا مخالفت از جانب شورا بوده واقعن؟! که جواب داد نمیتونه تمام مسایل دانشکده رو بمن بگه و یه جوری رسوند که ینی مخالفت اصلی از شورای دان نبوده.... در کل همون یارو تو گروه کاره خودشو  کرده و نذاشته که منو بپذیرن.

خب حالم خیلی بد شد و رفتم پیشه استاد مهربونه  و هی هم به خودم میگفدم نباس گریه کنم! ولی نشد! دو سه کلمه که باهاش صحبتیدم اشکام جاری شد! این دفه دومه که پیشش گریه میکنم! یه بار دو سال پیش اینا بود که توی یه فراخانه دیگه ای حقمو خورده بودن و منو که اول شده بودم رد کرده بودن و به جاش نفر سوم رو داشتن میگرفتن! بار دومم که پریروز بود. البته ایندفه بحثه خودنه حقم نبود و ناراحتیمم از این بابت نبود که چرا کارم تو این دانشکده نشد. گریه میکردم چون مجبورم برگردم ولایت! جایی که 15 سال پیش ازش فرار کردم! به استاد مهربونه هم گفدم....طفلی برگشته میگه میخای با فلانی صوبت کنم بری کرمان! فلانی توی یزدم هس! بعدم دو ساعت نشسته از خاطراته خودش تعریف کرده که مثلا حواسه منو پرت کنه و بعد دو ساعت حرفیدن دوباره اشکه من بدتر از قبل سرازیر شد! اخرشم یه دختری اومد در زد و دیه پاشدم اومدم بیرون که اون بیچاره هم اعصابش بیشتر از این خرد نشه. دسته خودم نبود هی گریم میگرفت!

.

استاد مهربونه میگه اینجا اگه مشغول به کار شی همه وقتت برا کارا گرفته میشه و اگه بری ولایت وخته بیشتری برا خوندنه زبان داری. برو بشین زبانتو بخون و مقاله هات که چاپ شد بزار برو. بغض و گریه نذاشت بگم از رفتن میترسم! فوبیای رفتن و زندگیه تنهایی رو دارم تو خارج! ینی استارت بزن از صفر شروع کن اونم تو یه مملکت جدید. مث این میمونه که ادم بخاد دوباره متولد بشه و بعد تولد هم معلوم نیس چه جوری اوضاع پیش بره. من اینجا 14 سال زحمت کشیدم و ثمرش رو ندیدم تقریبا. میترسم که برم اون ور و 15 سال بعدش بیاد و بازم ثمرش رو نبینم. ینی چشمامو وا کنم ببینم شده 50 سالم و حتی یه واحد اپارتمان هم از خودم ندارم! ولی میدونین فک کنم چاره ای نیس! باس این راهو برم و امیدوار باشم که این دفه ثمرش رو میبینم!

.

پریروز قبل اینکه خبره بد رو بشنوفم ، بلتازار برام یه مقاله ای فرستاد که تکمیلش کنم و تا سه شمبه هفته بعد بهش بدم. مقاله هم نیس نامه به سردبیر یا همچین چیزیه! در مورد یه موضوعی که من هیچ سررشته ای ازش ندارم. مجبور شدم قبول کنم. نا سلامتی حمایتهای اون باعث رای مثبت گروه شد. ولی بعد که با رییس صحبتیدم و اب پاکی رو ریخت رو دستم دیگه با خودم گفدم ولش کن برا چی بشینم یه هفته رو کارای بالتازار! دیروز صب رفتم و دیدمش . دیدمش ینی دقیقا سه ساعت نشستم تو حیات زیر درخته توت تا از ساختمون که میاد بیرون ببینمش! اون وسط مسطا هم حس کردم خاله پری دوباره اومده. خلاصه دیدمش و بهش گفتم که ردم کردن کلا . اونم ناراجت شد و گف نباس این اتفاق می افتاد . پس ما حرف زدیم تو اون جلسه و تصمیم گرفتیم برا چی شورای دانشکده باس رد کنه تصصمیمی رو ک گروه گرفته! راستم میگه. منم بش گفتم مطمئنم از خوده گروه عاب میخوره این قضیه. خلاصه بهم گف عصری بهم بزنگ تا اونموقه با رییس صوبت میکنم و نتیجه رو بهت میگم. منم بهش گفدم (الکی) که دارم میرم بلیط بگیرم و هفته اینده دو تا استانو باس برم! برا دادن درخواست.

.

بعده دیدنه بالتازار رفتم بالا تو گروه. خواستم پوشه ای رو که کپیه مدارکمه رو از مدیر گروه بگیرم. برا چی بمونه پیششون؟! نزدیک به 100 تا برگ یا بیشتره و پوشش هم از این خوباس! واللا! توی سالن که بودم یکی از همون مخالفا رو دیدم. دیدم داره معطل میکنه و نمیره تو اتاقش و سرشو کرده تو گوشیش! منم سرمو کردم تو گوشیم و از کنارش رد شدم بی اینکه سلام بدم بهش! میدونم کارم کاره یه ادمه بالغه اکادمیک نبود ولی خب دسته خودم نیس! رفتم و مستنداته رزومم رو  از مدیر گروه گرفتم و بغض الود برگشتم خونه و روزم رو هم باز کردم فایده ای نداشت. گرفتم خابیدم تخت تا 4 و بعدم دو بار زنگیدم به بالتازار که بر نداشت. 5 مین دیه خودش تک زنگ زد بهم!! سریع دوباره خودم بهش زنگیدم و گف که مفصل با رییس دان صحبتیده. گف اینی که میگم نمیخام جلوتو بگیرم که نخای بری جای دیگه اقدام کنی ولی من همه تلاشمو خاهم کرد که نظر گروه رو برگردونم( منظورش نظره همون چهار نفر مخالفه که البته سه تاشون نوچه هستن و یکیشون اصله کاریه) گف اگه من جای شما بودم تا دو هفته جایی اقدام نمیکردم! دیدم داره متناقض صوبت میکنه. اولش گف اینی که میگم مانع از این نشه که بخای جای دیگه اقدام کنی و اخرشم گف من جای تو بودم تا دو هفته دس نیگه میداشتم.

راستش از صبحشم تصمیم داشتم بهش بگم که هفته دیگه مسافرم و نمیتونم رو مقالش کار کنم. دیه منم نه گذاشتم و نه ورداشتم بهش پشت گوشی گفتم شرمنده چون دو تا استان میخام برم هفته اینده برا همین نمیرسم رو مقالت کار کنم. اونم یکم یکه خورد! میدونم حماقت کردم و نباس اینو میگفدم! اونم برگش گف طوری نیس ایمیلو دیلیت کن ( توش یه گزارشی برام فرستاده که ظاهرن محرمانس و برا نوشته مقاله به برخی جاهای اون گزارش احتیاج داشتم) و بعد یه خدافظیه سرسری کرد.

منم حالم بدتر شد و نشستم با خاهری یه دور صوبت کردم و اونم اعصابمو خرد کرد که چرا این حرفو زدی بهش و خودت ریدی توی کارت و فلان. بعدم زنگیدم به استاد مهربونه و گزارش صوبتای امروزمو دادم و اون طفلکم مونده تو کاره اینا. اونم بهم گف اگه قراره اسمتو بنویسه داخل مقالش طوری نیس بشین براش بنویس مقاله رو. ولی ولایت رو هم برو و دو هفته منتظر اینا واینستا!

دیه بعد صحبتت با استاد مهربونه ( میشد تقریبا سه ساعت بعد صحبت با بالتازار) بهش توی تلگرام پیام دادم که من سفرم رو به شهرستان لغو کردم و رو مقالت کار میکنم و هفته اینده مقاله رو برات میفرستم! ( الان با خودش میگه دختره احمق نشسته فک کرده دیده به نفعشه مقاله رو کار کنه برا همین پشیمون شده و اگه من ازش حمایت کنم و خرش که از پل رد بشه دیگه کارای منو انجام نمیده!) 

یه ساعتی هم با الف صحبتیدم و اونم گف اشتبا کردی و از همون اولش نباس میگفتی رو مقالت کار نمیکنم و ناسلامتی این داره ازت حمایت میکنه. ادم دم کلفتی هم هست بالتازار. در حده ارتباط با رییس کل دانشگاه و معاونای وزیر و ... ولی خب به هر حال این حماقتو کردم و بعدم اون مدلی ماس مالیش کردم. الانم مقاله رو واز کردم و عینه خر توش موندم!! هااا صبحم دیدم تلگرامو ندیده براش پیامک فرستادم! گفدم یه وخ میشینه خودش رو مقاله کار میکنه و خرحمالیای من حیف و میل میشه! هر چند بعید میدونم بتونم چیز قابل داری به مقالش اضاف کنم !.

.

خاله پری ایندفه بدجور حمله کرده! ارتحال هالیدی رو هم که پیش رو داریم و من قراره بشینم یکی بزنم تو سره خودم و دو تا تو سره این مقاله هه و بدینن سان عزاداری کنم. زنگیدم یه سری اطلاعات هم در مورد کلاسای ایلتس گرفتم و قیمتاشونو. حالا یه دور هم حضوری باس برم و از دخدره بپرسم ببینم اسکایپی هم اموزش میده یا نه. برم ولایت باس اسکایپی کلاس بزارن برام چون تو ولایته خودمون کلاسا و معلمای زبان در حد  ترانه " ای بی سی در ای اف جی اچ آی جی کی ال ام ان " هستن!!!! :/

.

یخچال داشت جایخیش میپکید که اونم دکمشو زدم که یخاش اب شن و نهارم هیچی نپختم هنوز. میخام زرشک پلو بپزم رژیمیه بد مزه. پاشم درستش کنم و دوباره بشیم رو این مقاله هه. ها راستی یه چی دیگه هم تو این دو روز به ذهنم رسید ! اونم اینکه پاشم برم ولایته الف و اونجا اقدام کنم. البته بعیده بتونم اونجا هیات علمی شم ( قبلا بودمااا ! اصلا  من و الف تو همون دوره با هم اشنا شدیم) بعد زنه الف شم و همونجا زندگانی تشکیل بدم و فکر خارج و مارج و اینا رو هم از سرم بیرون کنم و به زندگی با یه کارمنده الف گونه که همیشه هشتش گرو نهشه تن بدم و خلاص!

.

برم دیه ! بای بای فعلا...دعام کنین