بلا تکلیفون....

سلام بچه ها

خوبین خوشین؟ الاهی که باشین...

منم شکر بد نیسم...راستش بیشترین حسی که الان دارم حس بلا تکلیفی و ترس همزمانه... اینکه معلوم نیس چی بشه و چه شرایطی برام پیش بیاد. از یکشنبه هفته دیگه خدا بخاد مرخصی میگیرم. با این شرایط واقعا نمیتونم تمرکز کنم رو زبان. اینجوری دقیقا 15 روز زمان دارم که همه زورمو بزارم رو زبانم. فقط هم رو همون تمرکز می کنم و لاغیر. به بالی هم میزنگم میگم که از 15 مرداد به بعد میشینم رو کارای کتاب. البته یه هف هشت صفه بایس مطلب تهیه کنم که تو همین مدت روزی دو ساعت براش وخت میزارم. نمیدونم چقدر میتونه این 15 روز کمک کننده باشه. خدا خودش رحم کنه. اگه بتونم نمره ایلسه 6 و نیم بگیرم دیگه یه استرس بزرگم میره کنار.  در واقع زبان خوندن از برنامم میره کنار و فقط باس هی وویس گوش بدم که اسپیکینگم تقویت بشه. 

.

این هفته 5 شنبه هم میرم تبریز یه امتحان ازمایشی بدم برا ایلس. خدا کنه خراب نکنم

کارای عقب افتاده قبل از مرخصیم اینان:

- یه گزارش نشونه یکی از رییس بیمارستانا بدم و خدا کنه خوشش بیاد.

- گزارشه رو نهایی و خوشگل موشگلش کنم.

- لیست حضور غیاب کلاسایی که داشتم رو ببرم تویله معاونت اموزشی بدم.

- فرم تمام وختیمو پر کنم بدم اموزش.

- شنبه برم تبریز برا دیدنه یه نفری که شاید بتونه تو اون پروژه هه کمکم کنه.

.

راسی هنوز تکلیفه اون پسته مشخص نشده. هنو ملوم نی بخان بدنم زیر دسته کی!! امیدوارم شرایط کاریم طوری نشه تحملش برام خیلی سخت بشه...در این مورد هم لطفا دعام کنین