یادداشت ٢٦٧ ... کوتاهانه

سلام

دیشب تا سه اینا خابم نبرد

صب هشت پاشدم و اخرین جم و جورا رو کردم و رفتم اخرین خریدم کردم و برگشتم خونه. ١١ و نیم بود و از اقا رضا اخرین خریدمو که نوشیدنی ایستک با طعم ساده بود خریدم و اومدم تو خونه م سر کشیدم و ساکامو بردم تا حیاط. بعدم ١٢ و نیم بود ک تو  املاکیه بودم. قراردادمو فسخ نکرد چون صابخونه ده ملیون پوله پیشمو نداده. پشت قرارداد پارسالم نوشت که مستاجر کلیدو به منه بنگاهی امانت داده و من متعهدم تا اخره شهریور خونه رو اجاره و بعد از طرفین دعوت کنم بیان تا قراردادو فسخ و پوله پیشه مستاجرو پس بدیم. 

بنگاهیه گف تا اخره هفته دیه قطعن مستاجر گیر میاد. پناه بر خدا... فک نکنم پولمو بخورن. ی نسخه هم از کلیدای اپارتمان و حیات برا خودم ساختم و دارم ...

دیه از بنگاه برگشتم خونه و وسایلمو ورداشتم و اژانس گرفتم و بردم ی نسخه از کلید حیات ساختم( کلید واحدو چن نسخه دارم و یکیشو تحویل بنگاهیه دادم و گفدم وسایلم تو حیاته برم اژانس بگیرم و ورشون دارم و بیام کلید حیاتم بت بدم) 

کلید در حیاتم ساختم و حتی ب اژانسیه گفدم برگرده دم در تا امتحان کنمش که واز کنه!! امتحانش کردیم و رفدیم سراغ املاکیه و کلید حیاطو دادم و دیه  رهسپار راه اهن شدیم. الانم نشستم تو ایستگاه و البته بلیطم چن ساعت دیگس ولی خب اینجا بهتره... تو خونه دلم میگرفت. 

نهار نخوردم ولی خب صب باقیمونده ناهاره فست فودیه دیروز رو بعنوانه صبونه خوردم. تو قطارم ک فلاسکه چای هس. به شکمم قول رستورانه قطارو دادم. 

. 

بنگاهیه گف تا هفته دیگه مشتری پیدا میشه برا خونه و بت میزنگم بیای. دیه چاره ای نیس یه روزه میام تهران و برمیگردم. فسخ قرارداد در حالی ک پوله پیشمو نگرفدم خطرناک بود. البته بابت این مدت که قراردادم تموم شده ینی ١٢ شهریور به بعد قرار نیس ازم اجاره بگیره. 

.

خستمه :/ تازه خونه که برسم این دو هفته اینده رو کلی کار دارم. یه کمد گنده باس برا خودم بخرم ک کتابا و لباسامو توش جا بدم. کارتنایی که دیروز نیسان رسونده خونه مامی رو وا کنم و بشورم و سامون بدم... یه یخچال فریزر و یه میز و صندلی اشپز خونه کم جا هم میخام بخرم تا دیگه پس اندازم تموم شه و خیالم راحت شه. میمونه پول پیشم که اگه نخورنش و بهم پس بدن میزارم تو حساب و تمام. 

.

همین! ببقشین غمگینم! و غمگینتون میکنم ولی خب بزودی میشم همون ملیه سابق... همین الان ک نشستم تو هیاهوی راه اهن احساس میکنم حالم بهتره... اینجا پره ادمه ... ادمایی که هر کدوم یه قصه بلندن... مث ملی با قصش ...